Ikona Ofiarowanie Pańskie

Ikona "Ofiarowanie Pańskie" (znana także jako "Spotkanie Pańskie") przedstawia wydarzenie opisane w Ewangelii według Łukasza (Łk 2,22-40), gdy Maryja i Józef przynoszą Jezusa do Świątyni Jerozolimskiej, by ofiarować Go Bogu zgodnie z Prawem Mojżeszowym. Jest to święto obchodzone 40 dni po Bożym Narodzeniu.

Główne elementy ikony:

1. Dzieciątko Jezus – centralna postać, często ukazane w ramionach starca Symeona. Jezus ma wygląd dziecka, ale jednocześnie gestami i wyrazem twarzy często symbolizuje Boską Mądrość.

2. Starzec Symeon – prorok, który rozpoznaje w Jezusie Mesjasza. Zwykle ukazany z wyciągniętymi rękami, trzymający Jezusa lub wyrażający cześć.

3. Prorokini Anna – towarzyszy Symeonowi, często przedstawiana z uniesioną ręką w geście prorokowania, wskazując na Jezusa jako Zbawiciela.

4. Maryja i Józef – Maryja podaje Jezusa Symeonowi lub stoi obok, w postawie pełnej pokory. Józef często trzyma dwa gołębie jako ofiarę składną zgodnie z Prawem Mojżeszowym.

5. Tło Świątyni – w górnej części ikony widnieją kolumny, sklepienia lub inne elementy symbolizujące Świątynię Jerozolimską.

Symbolika:

• Ofiarowanie Jezusa wskazuje na Jego oddanie Ojcu i zapowiedź misji odkupienia ludzkości.
• Starzec Symeon i prorokini Anna reprezentują oczekujące ludzkości, które rozpoznaje w Jezusie wypełnienie obietnic mesjańskich.
• Gołębie są symbolem czystości i pokoju, a także zapowiedzią ofiary Chrystusa.

Ikona ta wyraża teologiczne przesłanie o spotkaniu Starego i Nowego Przymierza, gdzie Jezus jako Światłość świata zostaje przedstawiony Bogu, a jednocześnie ofiarowany całej ludzkości.