Ikona Wniebowstapienie Pańskie

Ikona "Wniebowstąpienie Pańskie" przedstawia wydarzenie opisane w Dziejach Apostolskich (Dz 1,9-11) oraz w Ewangeliach, gdy Jezus Chrystus po swoim zmartwychwstaniu wstępuje do nieba na oczach uczniów. To kluczowy moment w chrześcijańskiej teologii, oznaczający zakończenie ziemskiej misji Jezusa i Jego wejście w chwałę Bożą.

Główne elementy ikony:

1. Jezus Chrystus – w centralnej części, unosi się w chwale do nieba, otoczony mandorlą (aureolą w kształcie elipsy lub migdała), często wspierany przez aniołów. Zwykle ukazany w geście błogosławieństwa, co symbolizuje Jego nieustanną opiekę nad światem.

2. Aniołowie – dwie lub więcej postaci aniołów stojących obok mandorli lub obok uczniów. Wskazują na niebo, kierując wzrok apostołów ku Jezusowi, lub przekazują im słowa pocieszenia.

3. Apostołowie – zgromadzeni na dole w różnych pozach: niektórzy patrzą w górę, inni wyrażają zdumienie lub modlitewne skupienie. Reprezentują Kościół, który otrzymuje misję głoszenia Ewangelii po odejściu Chrystusa.

4. Maryja – stoi w centrum grupy apostołów, przedstawiona w pełni spokoju i modlitwy. Reprezentuje wiarę, Kościół oraz pewność wypełnienia obietnic Bożych.

5. Tło – często widnieją elementy krajobrazu, symbolizujące Górę Oliwną, z której Jezus wstąpił do nieba. Czasem pojawiają się otwarte niebiosa, podkreślające duchowy wymiar wydarzenia.

Symbolika:

• Chrystus w mandorli wskazuje na Jego Boskość i królewską chwałę w niebie.
• Apostołowie symbolizują wspólnotę Kościoła, który trwa na ziemi i oczekuje ponownego przyjścia Chrystusa.
• Maryja jest figurą Kościoła, stojącego na straży wiary i modlitwy.
• Aniołowie przypominają o obietnicy powrotu Jezusa, co jest kluczowym przesłaniem nadziei w chrześcijaństwie.

Ikona "Wniebowstąpienie Pańskie" ukazuje jednocześnie radość z chwały Chrystusa i zapowiedź misji Kościoła, by głosić Ewangelię aż do Jego powtórnego przyjścia.