Świety Jan Teolog

Święty Jan Teolog

Święty Jan Teolog, znany także jako Jan Ewangelista lub Umiłowany Uczeń Jezusa, był jednym z dwunastu apostołów i autorem kilku ksiąg Nowego Testamentu: Ewangelii Jana, Apokalipsy oraz trzech Listów Jana. Jest czczony w Kościele Wschodnim i Zachodnim jako jeden z najważniejszych nauczycieli wiary chrześcijańskiej. Jego wspomnienie liturgiczne przypada na 8 maja (21 maja według kalendarza juliańskiego) oraz 26 września (9 października).

Życie i Misja Apostolska

Jan był synem Zebedeusza i Salome oraz młodszym bratem Jakuba Większego. Przed powołaniem przez Jezusa był rybakiem. Znany jest jako "umiłowany uczeń", który pozostał wierny Mistrzowi aż do końca, stojąc pod krzyżem wraz z Maryją, Matką Jezusa, której później został opiekunem.

Po Zmartwychwstaniu i Wniebowstąpieniu Chrystusa Jan głosił Ewangelię, początkowo w Jerozolimie, a następnie w Azji Mniejszej, głównie w Efezie. Jego nauczanie koncentrowało się na miłości i jedności w wierze.

Apokalipsa i Wygnanie na Patmos

Podczas prześladowań chrześcijan za cesarza Domicjana Jan został zesłany na wyspę Patmos, gdzie miał otrzymać objawienie znane jako Apokalipsa Jana. Po śmierci Domicjana wrócił do Efezu, gdzie kontynuował swoją misję apostolską.

Śmierć i Kult

Jan zmarł w Efezie w bardzo podeszłym wieku, jako jedyny spośród apostołów, który nie poniósł śmierci męczeńskiej. Jego grób stał się miejscem pielgrzymek.

Ikonografia

Święty Jan Teolog jest przedstawiany jako starzec z Ewangelią w dłoni, czasem z orłem – symbolem duchowej wzniosłości jego pism. Na ikonach Apokalipsy ukazuje się go jako natchnionego wizjonera, spisującego objawienie przekazane mu przez anioła.

Znaczenie Teologiczne

Święty Jan jest symbolem miłości i głębokiego zrozumienia boskiej natury Chrystusa. Jego Ewangelia i pisma wzywają wiernych do jedności z Bogiem poprzez miłość, prawdę i wiarę.